خدايا من هر زمان پيش خود گفتم كه ديگر مهيا و مجهز شده‌‌ام و برخاستم براي خواندن نماز در برابرت و با تو به راز پرداختم تو بر من چرت و خواب آلودگی را مسلط كردي در آن هنگامي كه داخل نماز شدم و حال مناجات را از من گرفتي در آن وقتي كه به راز و نياز پرداختم، مرا چه شده است كه هرگاه با خود گفتم باطن و درونم نيكو شده و نزديك شده از مجالس توبه‌كنندگان مجلس من، گرفتاري و پيش آمدي برايم رخ داده كه پايم لغزش پيدا كرده و ميان من و خدمتگزاري‌ات حائل گشته؟

1- اي آقاي من، شايد مرا از در خانه‌ات رانده‌اي و از خدمتت دورم كرده‌اي 
2- يا شايد ديده‌اي که حقت را سبک میشمارم پس دورم كرده‌اي
3- يا شايد ديده‌اي از تو رو گردانده‌ام پس خشمم كرده‌اي
4- يا شايد مرا در جايگاه دروغگويانم ديده‌اي پس رهايم كرده‌اي
5- يا شايد ديده‌اي سپاسگزار نعمت‌هايت نيستم پس محرومم ساخته‌اي
6- يا شايد مرا در مجلس علما، نيافته‌اي پس خوارم كرده‌‌اي
7- يا شايد مرا در زمره غافلانم ديده‌اي پس از رحمت خويش بي بهره ام كرده‌اي
8- يا شايد مرا مأنوس با مجالس بيهوده گذرانم ديده‌اي پس بین من و آنها دوستی برقرار کرده ای (و مرا به آنها واگذاشته ای)
9- يا شايد دوست نداشتي دعايم را بشنوي پس از درگاهت دورم كرده‌اي
10- يا شايد به جرم و گناهم كيفرم داده‌اي
11- يا شايد به بي شرمي‌ام مجازاتم كرده‌اي

پس اگر از من بگذري پروردگارا بجاست. چون بسيار اتفاق افتاده كه از گنهكاران پيش از من گذشته‌اي... 

صحیفه سجادیه

 مرحوم حضرت آیت الله سید علی قاضی رحمة الله علیه می فرمودند:

محال است انسانی به جز از راه سیدالشهدا علیه السلام به مقام توحید برسد.

سریان فیوضات و خیرات

 از مسیر حضرت سیدالشهدا علیه السلام است

و پیشکار این فضیلت هم

حضرت قمر بنی هاشم ابالفضل العباس علیه السلام است.

ماه رجب اولين ماه از ماه هاي حرام (ماه هاي حرام عبارتند از : رجب، ذي القعده، ذي الحجه، محرم) و ماه خدا و هنگام عبادت و دعا و استغفار است و رحمت الهي در اين ماه در حال ريزش و نزول است به همين جهت اين ماه را رجب الاصب گويند، چون صب به معناي ريختن است. پس ليله الرغاب شرافت و ارزش شب جمعه و ماه رجب هر دو را در خود جمع نموده پس ارزشي دو چندان دارد . کلمة رغائب جمع رغيبه به معناي چيزي که مورد رغبت و ميل است و نيز به معناي عطا و بخشش فراوان مي باشند. بنابر معناي اول ليله الرغائب يعني شبي که ميل و توجه به عبادت و بندگي در آن فراوان است و بندگان خوب و شايسته خداوند در اين شب تمايل زيادي به رفتن به در خانه خداوند و ارتباط و انس با معبود خويش دارند. بنابر معناي دوم ليله الرغاب يعني شبي که در آن عطاء و بخشش خداوند فراوان است و بندگان مخلص خداوند با رو آوردن به بارگاه قدس ربوبي و خاکساري در برابر عظمت حق،شايسته دريافت انعام و عطا و بخشش بي کرانه حق مي گردند .

معناي و وجه نامگذاري ايام البيض:

روزهاي 13و14و15 از هر ماه را ايام البيض مي نامند و دربارهْ علت نامگذاري آن دو مطلب گفته شده است:
الف: چون شب هاي اين سه روز، در اثر کامل بودن و درخشندگي ماه، روشن و سفيد است، روزهاي اين سه شب را ايام البيض يعني روزهاي سفيد ناميده اند و در واقع يعني روزهايي که شب هايي سفيد و نوراني و درخشان دارد.
ب: در روايتي از پيامبر بزرگوار اسلام (ص) آمده است: وقتي حضرت آدم (ع) دچار آن خطا که ترک اولي بود گرديد، بدنش سياه شد. سپس به دلش الهام گرديد که اين سه روز يعني روزهاي 13و 14و 15 را روزه بگيرد . هر روز از اين سه روز را که روزه گرفت، يک قسمت از بدنش سفيد گرديد، يعني پس از سه روز تمام بدنش سفيد گشت، به همين علت به اين سه روز، روزهاي سفيد گفته شد.
در اعمال ماه رجب يکي اينکه در روز جمعه چهار رکعت نماز خوانده شود كه در هر رکعت بعد از حمد آيه الکرسي هفت بار و توحيد پنج بارتكرار گردد. و از كارهاى مهم و شايسته در ماه رجب، كمك به مستمندان است. امام صادق(عليه السلام) از پدران گراميش از امام على(عليه السلام) نقل مى كند كه آن حضرت فرمود:...هركس به خاطر خدا در ماه رجب صدقه بدهد، خداوند وى را آنچنان اكرام فرمايد كه نه چشمى ديده و نه گوشى شنيده و نه بر قلب انسانى خطور كرده باشد.  از مجموعه اعمال وارد شده در اين ماه ،بر مي آيد كه استغفار و باز نگري در اعمال خود از بهترين اعمال است.

براي اطلاع كامل از اعمال ماه رجب به مفاتيح راجعه فرماييد.

porsemani.ir

برای نيّت خالص و هماهنگى علم و عمل ملاك شما شرع باشد، ببينيد آيا اين كار شرعى است يا خلاف شرع ؟ ما اگر بخواهيم اين چنين وسواس داشته باشيم پس در اين عبادتها و نمازهايمان هم بايد تشكيك كنيم ، ما چه مى دانيم آيا در اينها نيّتمان خالص است يا نه ؟ حال چون نمى دانيم خالص است يا نه آيا مى توانيم آنها را ترك كنيم ؟
و در ادامه فرمودند: 

نيّتتان اين باشد كه علمتان با عملتان هماهنگ باشد و علم و عمل از همديگر جلو و يا عقب نيفتند.

اكثر بدبختى ما همين است كه علممان با عملمان هماهنگ نيست ، بعضى علمشان از عملشان عقب تر است و بعضى جلوتر، و به هر حال علم و عمل آنها با هم نمى خواند، بعضى هم مثل من هستند كه علمشان گاهى از عملشان جلو مى افتد و گاهى عقب ، پس شما نيّت كنيد كه به علم خود عمل كنيد و علم و عملتان يكى باشد. 

عالم بى عمل مثل چراغى مى ماند كه به ديگران نورافشانى مى كند اما خودش مى سوزد. يعنى عالم بى عمل را مثل كسى مى دانستند كه خود را آتش مى زند و مى سوزاند.

منبع: http://www.bahjat.org/

پناه بر خدا...

-=-=-=-=-=-=-=-

" زبان من..."

زبان من: چه بسیار حرفهایی را که بر خلاف قرآن و عترت گفته و من خبر ندارم.

زبان من: چه بسیار کسانی را گمراه کرده و از راه حق به در برده و من متوجه نبودم و یا اگر متوجه شدم زبان از هوای نفسم پیروی کرده و حرفش را پس نگرفته و عذر نخواسته.

زبان من: تا به حال چند نفر را خجالت داده و در حضور دیگران شرمنده کرده؟ نمی دانم...

زبان من: چقدر با آبروی بندگان خدا بازی کرده نمی دانم...

زبان من: تا به حال چقدر برای من و دیگران گرفتاری بوجود آورده؟ نمی دانم...

زبان پر گناه من: تا این ساعت چه اندازه از من و دیگران نعمت سلب کرده ؟ خدا می داند...

وای بر من...

چرا زبانم را آزاد گذاشتم؟ چرا اینقدر به زبانم آزادی دادم؟ مگر مولایم نفرمود: زبان درنده است؟ چرا آن را با افسار ایمان نبستم؟

اوه...با این همه گناهی که زبانم بر دوش من نهاده چه کنم؟ چطور با این همه گناه وارد محشر شوم؟

خدایا خودت به من رحم کن...

خدایا خودت مرا از شر زبانم حفظ بفرما...خدایا خودت اسلام عزیز را از شر زبان من نگه دار-آمین یا رب-

خدایا تو میدانی که زبان من به گناهان خود اعتراف کرده و باز هم اعتراف دارد، تو با کرامت خویش با زبان من برخورد کن.

خدایا من زبانم را به جرم گناهان بی حدی که کرده اینک با دست و پای بسته به پیشگاه تو آورده ام...تو خود هر جه خواهی درباره اش به انجام برسان، خواهی آن را ببخش و خواهی برای همیشه از منش بگیر و عذابش کن که به حق زبان من سزاوار عذاب است.

من خود این اندازه می فهمم..

 ته سکه هایی که از سادات در عید غدیر هدیه میگیریم پس از مدتی ارزش مادی خود را از دست می دهند. با آنها چه کنیم؟؟

پاسخ: ته سکه هایی که ازسادات بزرگواربه عنوان عطیه یابهتربگوییم تبرک گرفته می شوداگربارضایت آن بزرگواران باشد،داخل درملک انسان می شود و شخص مالک،هم می تواندآن رادرراه حلال خرج کندیااینکه بعنوان تبرک نگه دارد.

 وظیفه ما در قبال لوازم دور ریختی ارگان و سازمان ها چیست؟؟حق استفاده از آنها را داریم؟

پاسخ: درموردوسایل دورریزارگان ها:معمولا قسمتها و واحدهایی باعنوان آمادیاپشتیبانی و... وجود دارندکه وسایل اسقاطی وغیرموردنیازبه آنجا تحویل داده می شودکه یابه فروش میرسند،یا درمکانهای دیگراستفاده می شوندویاتبدیل به احسن می شوند.

درهمه مواردمذکور،چون اموال بیت المال به حساب می آینداستفاده شخصی ازآن اموال حرام می باشد.

امااینکه وسایلی که هنوزقابلیت استفاده دارندرابه عنوان دورریزدرنظرمی گیرند، باتوضیحات قبلی مشخص می شودکه استفاده دیگری ازآنهاخواهدشد.

ولی اگرفرض براین باشدکه استفاده بهتری ازاین وسایل نشودویااصراف صورت بگیرد،به عنوان یک مومن ودرصورت اجتماع شرایط وظیفه داریدامربه معروف ونهی ارمنکرکنید.

در احادیث  سوار شدن خانم ها، خصوصا رانندگی در اخرالزمان از نشانه های ظهور است و کار نادرستی هست؟؟؟

پاسخ: سوارشدن برمرکب درزمان رسول خدا"ص" نیز کراهت داشته است.

مرحوم کلینی درکتاب شریف کافی/ج5/ص516 ، روایتی نقل میکندکه رسول خدا"ص" ازسوار شدن زن بر(زین)نهی فرمودند(نهی رسول الله "ص"عن یرکب فرج بسرج)ظهورودلیل اولیه این نهی دراینست که باعث تهییج شهوت می شودچون درهمان باب فرمودندان تهیجوهن) ،وگرنه درزمان رسول خدا"ص"زنان سواربر کجاوه هامی شدندبعنوان مثال به حج مشرف می شدندآیا کراهت داشت؟مسلماچنین نبوده است.

امروزه درغرب سوارشدن دختران برزینها (دوچرخه)را بعنوان راهی برای تهییج شهوت وخودارضایی ترویج می کنند،پیامبری که عالم به کل هستنددرآن زمان چنین خطری را هشداردادند.

واینکه فرموده باشنددرآخرالزمان زنان برمرکبها سوارمیشوندسندیت قطعی نداردویااینکه عین این جمله درروایات به چشم نمی خورد.

بله رسول خدا"ص" درجایی فرمودند:به زودی مردمانی می آیندکه سواربرمرکبهامی شوند، خودرازینت می کنندهمانطورکه زن خودرابرای شوهرزینت می کندومانندزنان خودنمایی می کنند...(بحار/ج77/ص97)ولی این روایت به موردسوال مربوط نمیشود.